Bezludne wyspy Riwiery Norweskiej – ciekawe miejsca poza szlakiem

Cisza, spokój i nikogo wokół mnie. W ogóle wydaje mi się, że gdybym miała wskazać moje wymarzone miejsce do życia, choćby takiego weekendowo-urlopowego, to wybrałabym właśnie jakąś bezludną wyspę, na którą dostać można by się było tylko łodzią, na której poza mną, żyły by tylko dzikie ptaki. Mogłoby nawet nie być zasięgu, elektryczności i ciepłej wody. Wiecie jak wolno płynie czas w takich miejscach? Jedzie człowiek na weekend, a wraca z poczuciem, że spędził tam tydzień. To najlepsza oznaka efektywnego wypoczynku. I wierzcie mi, nie ma nudy. Mogłabym w tym miejscu napisać listę stu zajęć, które można podjąć na bezludnej wyspie, bez najmniejszej trudności. Tylko po co? Jeśli ktoś czuje klimat, to nie potrzebuje takiej listy. A jeśli woli zatłoczone wyspy Chorwacji, to nie podjąłby się nawet jej przeczytania.

Pogoda tego dnia nie rozpieszczała. Preikestolen musiał zaczekać, koniecznie chcieliśmy to miejsce zobaczyć w pełnym słońcu. Gdybyśmy sami organizowali pobyt w Norwegii, pewnie do południa dumalibyśmy nad planem B, a w końcu wsiedlibyśmy w samochód i pojechali do pierwszego lepszego miasteczka. Wiktor jednak miał w zanadrzu worek pomysłów i ciekawych atrakcji, na wszelką ewentualność. Tym razem zabrał nas w miejsce równie magiczne co Jettegrytene i jeszcze rzadziej odwiedzane przez człowieka, a już w ogóle nie odwiedzane przez turystów.

Nie wiem jak on wynajduje te miejsca. Przecież nie ma ich w żadnym przewodniku, nie wiedzie do nich żaden drogowskaz, a dostęp jest tak zakamuflowany, że nie chce mi się wierzyć, aby mieszkaniec miasta położonego 10km dalej wiedział o ich istnieniu. Bezludną wyspę Grundesundholmen z lekko zaludnioną wyspą Flostaøya łączy drewniana kładka – kilkumetrowy wąski mostek z surowych desek. A żeby do niej dotrzeć, trzeba pokonać ok. 2 km ścieżką przez las i kamienie od ostatniego miejsca, gdzie da się wjechać samochodem. I nie ma opcji, aby trafić, jeśli ktoś wcześniej nie pokaże tej drogi.

Kładka jest nie tylko łącznikiem wysp, świata człowieka i świata przyrody, ale także świetnym miejscem do obserwacji życia w wodach Norweskiej Riwiery. Zaskakujące było dla mnie to, że na tej szerokości geograficznej żyją krewetki i to w takich ilościach. Wystarczyło skupić wzrok na obszarze wielkości dłoni i obserwować tylko to miejsce, a w ciągu co najwyżej pięciu sekund pojawiała się tam co najmniej jedna krewetka. Norweskie wody są ponadto idealnym miejscem do życia dla meduz – takich ogromnych, kolorowych, z plątaniną parzydełek ciągnącą się metr za nimi. Uwierzylibyście? Ja byłam przekonana, że takie cuda można zobaczyć tylko w ciepłych morzach, gdzieś na południu Europy. A meduzy tych rozmiarów widziałam tylko w oceanarium, nigdy w naturalnych warunkach.

foto: kasai.eu

Choć na pierwszy rzut oka nic tego nie zapowiada, bezludne wyspy Riwiery Norweskiej są oazą i miejscem gniazdowania wielu rzadko spotykanych gatunków ptaków. Co prawda, łatwiej je zobaczyć z łódki, o czym pisałam już w relacji z rejsu po wodach Archipelagu Lyngor, ale świadomość, że wkracza się trochę do takiego tajemnego, zaginionego i nieodkrytego jeszcze świata, była bezcenna. Tylko my i przyroda.

foto: kasai.eu

Największą atrakcję wyspy Wiktor zostawił na koniec. Kiedy już nasyciliśmy oczy zielonością, nakarmiliśmy uszy szumem drzew, fal i śpiewem ptaków, kiedy wydaliśmy z siebie z setkę ochów i achów, zaprowadził nas do miejsca, którego magii nie oddał żaden z 5 obiektywów naszej ekipy. Żaden. Zdjęcia wyszły piękne, ale patrzę na nie i myślę „kurka, to nie to”. Ale może to i lepiej – macie powód aby tam pojechać i zobaczyć ten niesamowity krajobraz na własne oczy. Zostawię was zatem z tym moim niedosytem, a wy zróbcie z nim co chcecie… ♥

W trakcie tego wyjazdu, na zlecenie sklepu e-horyzont.pl testujemy buty Jack Wolfskin Vojo Hike Low, a także nosidło ergonomiczne Lenny Lamb.