Wiedeń z dzieckiem. Atrakcje dla najmłodszych i porady dla podróżujących z dziećmi

Tak sobie myślę, że nie ma chyba miasta w Europie, gdzie nie dałoby się spędzić weekendu albo urlopu z dzieckiem w fajny sposób. Oczywiście fajny i dla dorosłego i dla dziecka. Wszystko zależy od nastawienia, podejścia i przygotowania. Wydaje mi się jednak, że Wiedeń jest jednym z tych miast, które na taką wycieczkę nadają się bardziej niż inne. Sama byłam tam już kilka razy, z dzieckiem dwa, a w planach są kolejne wyjazdy. Bo nie wszystko jeszcze zobaczyłam, nie wszystkich wiedeńskich specjałów spróbowałam, no i przede wszystkim – są miejsca, które chciałabym pokazać córce. Poniżej znajdziecie małe kompendium wiedzy o zwiedzaniu Wiednia z dziećmi. Zdaję sobie sprawę z tego, że nie wyczerpałam tematu, dlatego jeśli będziecie mieć jakieś pytania, w odpowiedzi na które mogłabym pomóc, zadawajcie je w komentarzach. Jeśli są w Wiedniu miejsca, które powinniśmy odwiedzić, a nie ma ich opisanych na naszym blogu, będę wdzięczna za wszelkie rekomendacje.

Jeśli chodzi o muzea, to trzeba przyznać, Wiedeńczycy mają rozmach. Wielkie gmachy, zajmujące tysiące metrów kwadratowych ekspozycje, bicie rekordu w ilości i atrakcyjności eksponatów. Jak zwiedzać, to na całego! Przez cały dzień, weekend, tydzień, albo rok! Bo właśnie te najdłuższe, roczne bilety cieszą się ogromnym zainteresowaniem wśród tambylców. Człowiek zaczyna rozumieć dlaczego, dopiero kiedy się tam znajdzie i dnia mu zabraknie, żeby wszystko w wybranym muzeum zobaczyć. A na kolejnym piętrze, za kolejnymi drzwiami, czeka jeszcze ciekawsza, jeszcze bardziej zajmująca ekspozycja.

Na pierwszy ogień pragnę polecić Muzeum Techniki (Technisches Museum) – gratkę i dla małych i dla dużych. Ja odwiedziłam to miejsce, kiedy o Nadii jeszcze ptaszki nie ćwierkały, spędziłam tam cały dzień i wciąż mi mało. Zamierzam nadrobić, kiedy moje dziecko odrobinę podrośnie i będzie bardziej świadomie i wytrwale podchodziło do tematu zwiedzania tego typu obiektów.

Coś stricte dla dzieci? Owszem, jest. ZOOM Kindermuseum. To nietypowe interaktywne muzeum zapoznaje dzieciaki z różnorodną tematyką z dziedzin nauki, kultury i sztuki (także kulinarnej) w formie warsztatów i zajęć grupowych. Zajęcia są dostosowane do wieku (od 8 miesięcy do kilkunastu lat) i zainteresowań. Niestety, obłożenie jest tak duże, że na wybrane zajęcia trzeba rezerwować terminy nawet kilka tygodni do przodu, za pośrednictwem strony internetowej muzeum. Ale skoro tak jest, to znaczy, że gra jest warta zachodu.

Źródło zdjęć: Zoom Kindermuseum

Ogromnym zainteresowaniem wśród rodzin z dziećmi cieszy się Muzeum Historii Naturalnej (Naturhistorisches Museum Wien) – wehikuł czasu przenoszący odwiedzających do czasów prehistorycznych. Zamknięte w przepięknym budynku przy placu Marii Teresy, jednym bliźniąt, zajmie wam cały dzień, ale będzie to dzień przygód, spotkań z wymarłymi gatunkami zwierząt i naszymi praprzodkami.

Źródło zdjęć: Naturhistorisches Museum Wien

Będąc cichą fanką cesarzowej Sisi, nie mogłam odmówić sobie zaglądnięcia do jej sypialni, salonu, łazienki, gabinetu Franza i innych komnat, w których na co dzień przebywali, spotykali się z ludźmi, prowadzili dysputy i podejmowali decyzje. Umożliwia to Muzeum Sisi, znajdujące się w Hofburgu. Jeśli nie fascynujecie się postacią cesarzowej, możecie sobie tę atrakcję odpuścić. Jeśli jednak tak jak mnie, interesuje was życie tych dwojga, zabierzcie tam swoje dzieciaki i pokażcie im jak żyli prawdziwi władcy.

Źródło zdjęcia: Museum Sisi

Które dziecko nie podskoczy z ekscytacji na wiadomość, że pójdzie do zoo? Chyba nie ma takiego. Dzieci kochają zwierzątka, a mając możliwość zobaczenia na żywo tych egzotycznych, które na co dzień oglądają co najwyżej w filmach z narracją Krystyny Czubówny, wywołuje szybsze bicie serca i uśmiech od ucha do ucha. A jeśli w pierwszym momencie pomyśleliście, że to trochę zbyt sztampowa atrakcja, to weźcie pod uwagę fakt, że ogród zoologiczny przy pałacu Schönbrunn jest najstarszym ZOO na świecie i jednocześnie należącym do najnowocześniejszych i najlepszych na globie. Co ciekawe, rozbudowując i unowocześniając je, zachowano jego historyczny charakter – w centralnej części jest zaaranżowane dokładnie tak samo jak za czasów Franciszka Józefa i mojej idolki, niepokornej cesarzowej Sisi. Warto wspomnieć, że to jeden z najbardziej przyjaznych zwierzętom ogrodów zoologicznych, o czym świadczy fakt, że przychodzą w nim na świat nawet zwierzęta źle znoszące życie w niewoli i niechętne do rozmnażania się w jakimkolwiek innym ZOO na świecie.

A co powiecie na ogród zoologiczny w 11-piętrowej niemieckiej wieży przeciwlotniczej z czasów drugiej wojny światowej? Mowa o Haus des Meeres. Właściwie to nie ogród, tylko oceanarium, choć woda i tętniące w niej życie stanowią jedynie część ekspozycji. Nie brakuje tam wszelkich innych stworzeń kroczących, skaczących, biegających, fruwających i pełzających. A z tarasu na najwyższym piętrze roztacza się przepiękny panoramiczny widok na Wiedeń.

Sprawdź Haus des Meeres – oceanarium w niemieckiej wieży przeciwlotniczej

Nie można w tym zestawieniu pominąć motylarni mieszczącej się na terenie Hofburgu – w porównaniu do oceanarium i zoo, to niewielka i raczej kameralna atrakcja, za to pełna uroku. Mikrodżungla w środku Wiednia, pełna ogromnych, kolorowych, egzotycznych motyli, które muskają skrzydłami policzki, siadają na rękach, pasą się na talerzykach z pokrojonymi owocami. Przepiękne miejsce i z pewnością warte odwiedzenia, nie tylko z dziećmi.

Sprawdź Schmetterlinghaus – motylarnia w Wiedniu

Hofburg, Schönbrunn i Belweder to architektoniczne trio, które każdy turysta odwiedzający Wiedeń powinien zobaczyć, choćby tylko z zewnątrz. Również ten młodociany, choć może niekoniecznie wszystkie trzy podczas jednej wizyty w stolicy Austrii. Warto urozmaicić zwiedzanie opowieściami o księżniczkach i książętach, którzy niegdyś przechadzali się tymi samymi ścieżkami, którymi kroczy wasza pociecha – doda to magii i splendoru wycieczce. Wszak nie są to atrapy, ale prawdziwe, najprawdziwsze pałace. Poza samymi budowlami, obowiązkowym punktem wycieczki niech będzie spacer po pałacowych ogrodach, szczególnie jeśli wybieracie się do Wiednia w porze kwitnienia. Przepięknie wyglądają te kolorowe ukwiecone, misternie wypielęgnowane dywany.

Sprawdź: Wiedeń to nie jest miasto na weekend. Najważniejsze atrakcje Wiednia

Tereny zielone zajmują sporą powierzchnię na mapie Wiednia. Przyznam, że niezmiernie mi się to podoba. Nie raz, kiedy Nadii zdarzało się zasnąć w wózku podczas spaceru, przysiadałam sobie na ławce w jednym z wielu parków czy skwerów miejskich i cieszyłam się życiem, obserwując mieszkańców Wiednia ze swoimi lunchboxami na kolanach. Taka godzinna regeneracyjna przerwa w środku dnia wydaje się być tamtejszym standardem, a pracownicy okolicznych biur chętnie wykorzystują ją właśnie na odpoczynek w cieniu drzew. „Po godzinach” natomiast powszechnym obrazkiem są porozkładane na trawnikach koce, a na nich ludzie, pojedynczo, parami, w grupach, z rodzinami. Czytają książki, słuchają muzyki, bawią się z dziećmi. Z całą pewnością warto odwiedzić:

• Karlsplatz z pięknym kościołem św. Karola i uroczą sadzawką, która w okresie zimowym jest osuszana i zamieniana w szopkę z żywymi zwierzętami
• Volksgarden, szczególnie w maju i czerwcu, kiedy zamienia się w przepięknie ukwiecony ogród różany
• Rathausplatz, szczególnie mroźną zimą, kiedy w całości zalewany jest wodą i zamienia się w ogromne lodowisko pod chmurką
• Prater ze słynnym całorocznym wesołym miasteczkiem
• Augarten z najstarszymi zachowanymi ogrodami barokowymi i dwiema z sześciu wieży przeciwlotniczych z II wojny światowej

Barcelona ma swojego Gaudiego, a Wiedeń Hundertwassera. Dobrze, że Gaudiego już dawno robaki zjadły, bo w grobie by się przewracał słysząc to porównanie. Ale fakt faktem, trochę wspólnego ze sobą mieli. Obydwu nie można odmówić fantazji, kreatywności i szaleństwa. Friedrich Hundertwasser, a właściwie Stowasser, Wiedeńczyk żydowskiego pochodzenia, miał talent, szczęście i odwagę do kroczenia inną niż wszyscy drogą. Być może to wpływ Marii Montessori (wszyscy czytający ten tekst rodzice z pewnością wiedzą o kogo chodzi), być może fascynacja nie kim innym, a Gaudim właśnie, ale efektem jego nieszablonowej myśli architektonicznej jest kilka kamienic, jakby żywcem wyjętych z jakiejś kolorowej bajki (Domy Hundertwassera – Hundertwasserhaus) i… spalarnia śmieci. Z całą pewnością warte pokazania dzieciom.

W myśl zasady „coś dla mnie i coś dla ciebie”, każdego dnia naszego ostatniego pobytu w Wiedniu pozwalałam się Nadii wyszaleć na jednym z wielu placów zabaw. Jest ich naprawdę dużo, a każdy świetnie zorganizowany i utrzymany. Znajdziecie na nich atrakcje dla maluszków i dla starszych dzieci. Żeby nie tracić czasu na ich poszukiwanie (bo często są odgrodzone od ulicy pasem zieleni, albo ukryte w głębi parków), skorzystałam z aplikacji Maps.me, w której, w wyszukiwarce, wystarczy wpisać hasło „playground” i na mapie Wiednia podświetlają się wszystkie place zabaw.

W tym względzie niestety Wiedeń jest daleko w tyle za innymi miastami europejskimi. Restauracji z kącikiem dla dzieci, krzesełkiem czy przewijakiem jest… kilka w całym mieście. Można je policzyć na palcach jednej dłoni, Niebywałe i nieprawdopodobne, ale tak właśnie jest. Mogę wymienić te, do których ja chodziłam bez stresu, spokojna o to, że Nadia się czymś zajmie, podczas gdy ja będę ładować w nią jedzenie. Niestety, moja córka nie należy do dzieci, które spokojnie wysiedzą w miejscu dłużej niż 10 minut. Po tym czasie zaczyna się gonitwa po lokalu, dotykanie wszystkiego, wspinaczka na krzesła, próba przestawiania mebli, zdejmowanie różnych przedmiotów ze stolików. Jeśli jesteśmy we dwójkę z Maćkiem, jakoś sobie z tym dajemy radę. Kiedy jestem sama z Nadią, po takim posiłku mam wrażenie, że jestem o krok od wrzodów żołądka. Dlatego priorytetową kwestią w wyborze lokalu nie jest dla mnie jakość jedzenia, ale fakt, czy jest kącik zabaw dla dzieci. Dobrze, jeśli lokal oferuje i jedno i drugie. Tak jest w restauracji Dschungel Wien, mieszczącej się w samym centrum Wiednia, tuż obok placu Marii Teresy, na terenie Museums Quartier. Zdarza nam się również chodzić do Yamm!, niedaleko Ratusza, choć niestety ceny tam są niewspółmierne do wielkości porcji. W obydwu przypadkach warto skorzystać z menu dziennego, serwowanego w godzinach popołudniowych (przeważnie od 13 do 16), w ramach którego zjecie obiad w cenie poniżej 10 Euro. Z tym, że w Yamm! na pewno się nim nie najecie ;)

Tiaaaa… i to by było na tyle (sic!)

Dlatego, jadąc do Wiednia, zawsze warto brać ze sobą zabawki, kredki, kolorowanki, cokolwiek co pozwoli zjeść Wam posiłek we względnym spokoju w jakimś innym fajnym lokalu, którego manager nie widzi potrzeby zapewnienia infrastruktury dla najmłodszych klientów.

Wiedeń ma jedną z lepiej rozwiniętych sieci metro w Europie i w zasadzie prawie wszędzie można się poruszać jednym środkiem transportu. Nie należy się bać wielopiętrowych stacji – wszędzie są windy, do których wózek dziecięcy stanowi bilet pierwszeństwa, o czym informują wielkie naklejki na drzwiach. Podobnie nie należy się bać tłoku w godzinach szczytu. W metrze są wyznaczone miejsca do postawienia wózka i choćby nie wiem co, jak staniecie przed drzwiami wagonu z wózkiem, przez moment poczujecie się jak Mojżesz, przed którym rozstępuje się Morze Czerwone.

Jeśli jedziecie do Wiednia z dziećmi, zamiarem zwiedzania muzeów i poruszania się transportem miejskim, rekomenduję zaopatrzenie się w Vienna Card, dzięki której cały transport publiczny (metro, autobusy) macie w cenie, a do tego w prawie wszystkich obiektach turystycznych otrzymujecie zniżki. Karta kosztuje niewiele więcej niż bilet na metro dla jednej osoby na analogiczny okres czasu, więc specjalnie namawiać nie trzeba. Po szczegóły odsyłam na stronę wien.info