Street art w Kijowie. Murale, które chwyciły mnie za oko

Nigdy wcześniej nie było u mnie na blogu wpisu o sztuce ulicznej, choć byłam w wielu miejscach, gdzie grafficiarze, których mogłabym nawet nazwać artystami, działają intensywnie, np. w Mediolanie. Nie czuję tego tematu, nie pociąga mnie, nie zachwyca. Wolę szare i odrapane niż szare, odrapane i pstrokate pasujące tam jak pies do jeża. Słuchajcie, tylko że w Kijowie coś się w moim spojrzeniu na to zjawisko zmieniło. Nie wiem, z czego to wynika. Być może po prostu zadziałał efekt przyzwyczajenia, oswojenia z tematem. Pamiętam czasy, kiedy smak dojrzałego mango wywoływał u mnie odruch wymiotny, a dziś to jeden z moich ulubionych owoców. Być może teraz, będąc we wspomnianym wyżej Mediolanie, zachwycałabym się grafikami na murach. Nie wykluczam tego. Podobno tylko krowa nie zmienia zdania, a ja co prawda ciągle jeszcze jestem dojna, ale do krowy mi daleko. Wiecie co? Piękne są te kijowskie murale, no piękne po prostu. I mówię to ja.

Wybaczcie, że nie podaję dokładnej lokalizacji powyższych murali. Wiem, że wiele osób, szukających właśnie tego typu atrakcji na blogach, liczy na adresy. Nie przewidziałam, że będę poruszać na blogu temat street artu, w związku z czym nie notowałam. Łaziliśmy sobie po mieście i od czasu do czasu jakiś się wyłonił. Większość została sfotografowana w okolicy Złotej Bramy. Ten zrobiony wieczorową porą jest przy Andrijewskim Zjeździe, na odcinku między Muzeum Jednej Ulicy a Muzeum Bułhakowa. A ten kozacki jest w pobliżu Muzeum Czarnobyla.